O zamanlar sıra gecelerinde gördüğümüz içi uzun ince otlarla dolu olan minderlerimiz vardı. Boyumuzdan uzunlardı neredeyse ama zar zor kucaklayıp koltuğun kenarına dayayıp altına da başka bir minderi destek yaparak “burası benim evvimmiş meğersem” hesabı küçük yaşam alanları kurardık. Tabi kurulan evin hiçbir yerinde boşluk olmaması için de sağına soluna battaniyeyle mantolama yapardık. Yapı tamamlandığında çok dikkatli bir şekilde teker teker içine girip saatlerce mal gibi yatardık. Genelde çıkışlarda ufak kardeşler onca emeğin içine edip bi tarafını yıkarlardı evin. Bu yıkılma meselesi canımızı sıktığı için de bir süre sonra hiç yapmamaya karar verdik. Arkadaşlar herkez küçükken yapardı minderden ev, tabi bilmem ama küçüklüğünüzü özlediyseniz gidin ev inşa edin kendinize. Kolay gelsin kısa bir makaleydi beğendiyseniz yorum olarak dökebilirsiniz...
0 yorum: